25 Haziran 2015 Perşembe

Hataliysam ara (:

Huzunlu bir 25 Haziran sabahindan gunaydinlar herkese.. Neden huzunlu? Hava kapali. Belki de benim pencerem disariyi kapali renkte gosterdigi icin bana oyle geliyor. Ama dinledigim muzikler de rak ve popun (poprak ! Yoksa boyle bir muzik turu aha da var iste dinliyorum sabahtan beri) en damaraltina giren parcalar oldugu icin huzunlu bir ortam yarattim kendime durup duruken. Bir de dokunakli bir kac sey okudum sabah metrodayken, ondan oyle olmak zorunda oldu kendiliginden. Neler okudugumu anlatmicam simdi burda. Insanlar, yasadiklari, hissettikleri ve hayat…

Arastirmalara gore insanlarin 3 farkli kisiligi varmis; toplum icinde gosterdikleri, sahip olduklari, sahip olduklarini sandiklari.. Ama ben katilamayacagim buna. Cunku insanlarin tek bir kisiligi vardir o da sahip oldugudur. Ne  kadar gizlemeye calisirsa calissin, (toplum icinde nasil gorunurse gorunsun) nasil bir karakteri oldugu bir sekilde ortaya cikacaktir. Bir yere kadar saklayabilir. Her insan kendinden ornek verebilir. Ben her ne kadar disardan soguk bir insan olarak gorunsem de beni taniyan birine gidip canan boyle boyle deseniz hayatta inanmaz, cunku oyle degilimdir, tanir beni. Bu noktada bunu benim kisiligim olarak degil de toplumun gordugu olarak degistirebiliriz. Yani disardan insanlarin gordugu ve gercekte olan seklinde soylemek daha mantikli. Toplumun gordugunu kisilik olarak algilamak yanlis. Kisinin sahip oldugunu sandigi diye de bir sey soyleyemeyiz. Herkes kendini tanir. Sen kendini tanimiyorsan, en yakin arkadasina sor ,o sana seni anlatir :p

Benim en sinir oldugum seni tanimayan insanin senin hakkinda yorum yapmasi. Kiskanc,fesat,pislik insan o kadar cok ki hayatta. Seni en fazla 2-3 kez gormustur ama masallah en yakin ahbabi olmuscasina yazar cizer. Soyle biri boyle biri seklinde yorum yapma hakkini bulur kendinde.  Bok kafali ! :d Bir de tam tersine dunya iyisi insanlar var; onlara da kiziyorum. Onlar da herkesi iyi, melek gormeye calisan insan tipi. Valla kusura bakmasinlar ama onlar da bok kafali! Ulan bir orta yolu bulamadiniz. Ne gerek var bu kadar saf olmaya ya da kotu kalpli olmaya.. Ne yorum yapiyorsun iyi veya kotu, sanane! Demem o ki, zaman vermeli insan tanimaya karsisindakini. Emin olduktan sonra demeli;  iyi, muthis,harika veya kotu, yaramaz,kaka :p Hataliysam ara! ;)

Insanlari taniyabilmek onemli bir olaydir. Sadece bakmak degil, bakip gorebilmek gerekir. Bu bir yetenek isi degildir. Herkes yapabilir. Onyargilardan siyrilarak yapilmalidir. Birine “iyk soguk insan ya birak sunu” demeden once, tanimaya calismak gerek.. ( sanki birilerine laf sokuomusum gibi hissettim su an ama hic oyle bir sey yok yani sadece  ornek veriyorum, alinmayin lan kimseye laf etmiyorum;)) Butun cabam mutlu bir dunya ;) Kaldi ki bir roma atasozu der ki; “Yasa ve Yasat!”  Ey yasamayi ve yasatmayi bilenler sizi seviyorum, bilmeyenler icin soyleyecek bir seyim yok. En yakin zamanda ogrenmeleri dileklerimle :d

Her neyse; 3 dk once bir yagmur yagdi ki sormayin gitsin.. Gokyuzu yeryuzune indi suzule suzuleJ  5dklik bir seydi ama etkisi uzun surdu…

25.06.2015
佳楠/深圳




17 Haziran 2015 Çarşamba

GELGITme ;)

Icim kipir kipir nedensiz yere..Cok mutluyum, nese doluyum J Dun de yine sebepsiz yere asiri asabiydim. Allah`im neden boyle dengesizim ben :/ Her neyse ben yine de her halimi seviyorumJ gelgit akilli duygularimla bile barisigim;)

 Her gun ayri bir gundemin oluyor kendimle alakali.. Yani yapacak,arastiracak bir seyler mutlaka buluyorum.. Bazen is kuruyorum kendi basima, dukkan filan aciyorum, ofis kuruyorum; bazen dunyanin farkli yerlerinde international trading egitimine gidiyorum, bazen Turkiye`ye donuyorum, bazen tatil icin yerler arastiriyorum. Mutlaka bir seyler buluyorum mesgul olacak.  Tanrimm arastiracak ve yapacak o kadar cok sey var kiii, omur yetmez ama iste artik yetebildigi kadar yapmak lazim.

2015e girerken kendime bir yapilacaklar listesi hazirladim. Listede 2014e sigdiramayip 2015te yapmak icin yanip tutustugum o kadar cok sey var ki.. Ama biliyor musun daha 1 tanesini bile yapma firsatim olmadi, istesem yapardim ama canim istemedi, hevesim kacti.. Evet 2015 henuz bitmis degil belki yaparim bndan sonra ama bilemiyorum yapmasam da olur ve ben ilk kez boyle bir liste hazirladim kendime.. Gecmiste hic boyle bir sey yapmamistim kafam rahatti. Bu liste beni rahatsiz etmeye basladi. Bir daha asla yapmicam.

 Yok arkadas planli yasamak, plan yapmak bana gore degil. Ben ani yasayan, neyin yeri geldiyse onu yapan biriyim. “Hmmm dur bakalim listemizde ne vardi hmmm surdan atalanacak hadi atlayalim.” ( buarada listemde macao kulesinden atlamak var ) Yani sirf listemde o yaziyor diye onu yapmak zorunda kalmak sacmaligini yasamak istemiyorum. Kendime sinirlar koymak istemiyorum, relaxxxx diyorum relaxxxx..  Butun bunlari neden soyluyorum yaptigim arastirmalar ok cok iyi, cok guzel, cok tatli seyler ama su an bakiyorum diye yarin yapmak zorunda oldugum seyler degil, bakiyorum sadece. Her yeni yil baslangicinda derim ki; “yarinini tahmin edemeyecegim guzel seyler getir bana yeni yil, getir ki seni de en az gecip giden yil kadar seveyim..” Iste ben boyle yasayan biriyim..

Demem o ki sevgili canlar; plan yapmayin, ( yani plansiz yapamayan biriyseniz bir sey demiyorum tabiki de) relax olun, rahat olun, istediginiz gibi yasayin.. Yarinlar bizlere zaten hep guzel surprizler yapiyor, yapmaya da devam edecek.. icinizi ferah tutun. Ben bunu ogrenebildim diyebilirim. Yani cok fazla zorlamamayi, sinirlenmemeyi, rahat olmayi, umursamamayi, andan zevk almayi.. Bunlari basarabilmek cok buyuk arti bana sorarsaniz. Ruhunuz, maneviyatiniz icin buyuk arti.. Ruhunuz guzelse de her sey guzeldir degil mi ;) 








17.06.2015
佳楠 - 深圳


10 Haziran 2015 Çarşamba

Rinoplastiyi bir de benden dinleyin :d


Subat sonunda gecirmis oldugum rinoplasti ( burun estetigi) deneyimimden bahsetmek istiyorum. Ustunden tam 3,5ay gecti, her sey yolunda ve istedigim gibi gidiyor. Ama ben biraz ameliyata kadar olan surecten bahsedeyim de nasil bir manyak oldugumu daha iyi anlayiverin J

Cin`e donmeme 10gun kalmis kalmamis. Bir gun dedim ki ya ben ameliyat olmak istiyorum,bunun icin de  en iyi zaman  su an, yaza kadar iyilesirim vs vs diye dusunurken bir arkadasimin tavsiye ettigi bir kbb profesorune gittim. Adam muayene etti  ve dedi ki “sen nefes alabiliyo musun burnun bi tarafi kapali”, yok oyle yok boyle bilmem ne bi kamyon dolusu sey soyledi. Benim nefes almakla kesinlikle bir problemim yoktu,gayet de guzel nefes aliyordum. Sadece sol tarafta arada bir beliren o kemik canimi skiyordu hepsi bu. Amac ondan kurtulmakti. Yok burnun biraz dusuk onu kaldiralim, yok bir kac yila horlamaya baslarsin vs vs . Neyse madem bu kadar berbat bir durumdayim olayim bari dedimJ orda aldigim karari resmiyete doktum. 2 gun sonraya ayarlandi her sey, ameliyat olacagim saat filan. Ha bu arada da “burnunun gorunusu kotu degil ben ne burunlar gordum” filan da demeyi unutmadi sevgili doktor bey.

Ben gayet sakinim hic ameliyat olacakmis gibi hissetmiyorum. Gayet yolunda her sey. Kardesim filan sasiriyor” sana inanamiyorum neden bu kadar sakinsin” filan diye soyleniyor. Benim umrumda bile degil. Her nedense korku, endise,telas hic bir sey yok. Ertesi gun 8de hastanede olmam gerekiyor, aksamdan her seyimi hazirladim; pijama mijama ne gerekebilirse. Annem de olacakti tabi benimle. Yatmadan once yine ben butun arkadaslarima soyluyorum yarin ameliyat olcam haha hihihi filan diye. Sonar her nasilsa doktorumun ameliyat ettigi hastalarin yorumlarini okumaya basladim. Aman tanrim neler neler okudum; beni o an ne durttu de boyle bir sey yaptim, bilmiyorum. ( doktora gitmeden once yapmam gerekirdi mutlaka) okudugum 10-12 yorum icinde 3-4 tane olumsuz sonuc gozume carpti, ameliyat sonrasi hayata kusmus insanlarin dediklerini gordugum an; annemlere donup;  “vazgectim, hastaneye filan gitmiyoruz ameliyat mameliyat olmuyorum yarin sabah uyuyabiliriz rahatlikla” :D dedim.Annem cok sevindi cunku anestezi filan almami kesinlikle istemiyor; ameliyattan sonra ya uyanamazsam korkusu mevcut kendisinde.  Sabah uyaninca da doktoru arayip “acil isim cikti Cin`e gitmem gerekiyor vazgectim” dedim. Gercegi de soylerdim ama ikna etmeye filan calisir, konu uzar diye hic kalkismadim.

Ertesi gun kalktik dalga filan geciyorum aaa ben simdi ameliyatta olacaktim, aa soyle aa boyle derken. Baska bir arkadasimla konusuyorduk, bana bir doktor tavsiye etti. Bu defa tecrubeli biriydim ve internetten ulasabildigim kadar bilgiye ulastim doktorla alakali, olumsuz hic bir yorum yoktu. Adam professor filan da degildi ama gayet iyi isler cikardigi ortadaydi. Hemen randevu alip gittim.Bu arada kbb degil estetisyendi bu defa. Bence  kbb den ziyade estetisyene ameliyat olmak daha mantikliydi, cunku benim istedigim sadece goruntuyu duzeltmekti, icinde yapilmasi gereken herhangi bir islem yoktu. Yani ben oyle dusunuyordum en azindan. Aslinda gerek oldugunu ameliyattan sonra ogrenmis oldum. Burnumun sagdan soldan alttan ustten her yerden fotografi cekildi, neler yapilabilir konusuldu. Dogalligini bozmadan, su halinden daha guzel bir buruna karar verildi. 2 gun sonrasina karar verildi;ameliyat yeri,saati  konusuldu . Bu doktor icime sinmisti ameliyata girerken herhangi bir soru isareti olmadan girdim.

Ben yine laylaylom umursamaz hallerdeyim filan. Ama gercekten ya insan hic mi tedirgin olmaz umrumda degil. Tuhafti dogrusu ama napayim hic umrumda degildi. Iyi gececeginden emindim nasil oluyorsa. Hastaneye 4saatlik bir trafigin ardindan ulasabildik. Trafikte acayip gerilmistim beklemekten. Hastaneye vardigimda beni gelmeyecek diye iptal filan etmisler sonra hemen 5dk da yaptilar yine girisimi filan, hemen odaya aldilar, ameliyat kiyafeti filan giydim, hemsire kiz kalitesiz asetonuyla ojelerimi cikarmaya calisti 2 saat ugrasti. Kan testi filan darken kendimi sedyede buldum. Ameliyathaneye girdim, hala sakinim filan. Hemsire kiz; “Uyandiginda burnundan nefes alma sakin, agzindan al tamam mi”dedi. “Iyi de ya hatirlayamazsam” dedim. “Hatirlatirim ben”dedi “iyi” dedim. Sonra doktorumcum geldi  geyik yaptik biraz, “seni uyutsunlar ben de cayimi iceyim geliyorum”dedi ve gitti. Beni ameliyat masasina aldilar, her tarafima bir seyler taktilar, sonra burnuma tuttuklari narkozla ben gittim obur tarafa.. Hayatla baglantim kesildi. Tam 3saat boyunca yoktum ben. Bu konuyu sonra cok dusundum tabi o esnada ben nerdeydim,ruhum nerdeydi filan diye, hic bir sey hatirlamiyordum (iyiki de hatirlamiyordum)

Sonra bir ses duydum canan hanim canan hanim diyordu. Gozumu araladim yavas yavas netlesiyordu goruntu. Asiri bir usume, sogukla beraber gozlerimden yaslar aktigini hissediyordum. Agzimda kocaman bir sey vardi sanki. Sonra kiz elini agzima soktu bogazimdan kocaman bir boru cikardi, oksurmeye basladim ama inanilmaz aci cekiyordum. Iste o an hayatimin en buyuk pismanligini yasadim ve dedim ki kendi kendime “bir daha asla ve asla zorunlu olmadigin surece ameliyat olmayacaksin, Iyi bok yedin.” Gercekten yasadigim en buyuk pismanligimdi o an.

Odaya cikardilar, kardeslerimi ve annemi gordum karsimda yukari cikartirlarken. Bir seyler soyluyorlardi ama anlamiyordum. Annem uzuluyordu galiba.. Hatta kizkardesim bana bakmaya dayanamadi, ici gecti bayginlik gecirdi. Bu esnada doktorum geldi “cok iyi gecti” dedi, yaptigi seyleri anlatti diger doktorun sordugu gibi “nasil nefes aliyordun sen” diye sordu,” burnundan s seklinde kemik cikardim” dedi. Yapmam gerekenleri anlatti ve gitti. Cok sicakkanli, seker, ilgili ve basariliydi doktorum dogrusu. Cok asiri tavsiye ediyorum varsa boyle bir gereksiniminiz.( DR ERHAN ERYILMAZ)

Gozumden gelen yasa hakim olamiyordum, akiyordu. Bogazim o soktuklari sey yuzunden tahris olmustu ( o boruyla nefes aliyormusum ameliyat esnasinda filan ) Agzim kuruyordu surekli. O aksam agzimi bile acamadim zorla sivi seyler ictim, cenemi bile oynatamiyordum. Surekli burnumdan kan geliyordu, surekli pansuman yapiyorlardi. Hemsirler ara ara gelip tansiyon olcup, serumumu kontrol ediyorlardi. Sabaha kadar serum yedim, pek uyuyamadim. Annem surekli yanimdaydi, ufacik bir seyde anne diyordum, canim benimmmm.  Gece yarisini biraz gecmisti kizlar geldi yine beni ayaga kaldirmaya calistilar; yurumem gerekiyormus bir kac adim. Ama ne mumkun. Denedim oturdum once, sonra kalkmaya yeltenirken kusmak istedim, basim dondu, soguk soguk terler dokmeye basladim ve “hayir dedim ben uzanmak istiyorum yarin yururum. “ Cok kotu hissetmistim o an. Bu arada o gece sabaha kadar buz torbasi kondu yuzume.

Ertesi gun daha rahat gecti benim icin ama buz tedavisine 3gun boyunca devam etmem gerekiyordu. Yuzumde surekli bir buz torbasiylaydim 3gun araliksiz olarak. Cok fena sisti, cok fena morardi ama buz rahatlatiyordu. Eve gectim, daha rahat yemek yiyebiliyordum artik, ama morluklar ve siskinlikler hala vardi tabiki. 4.gun gittim burnumun ustundeki zimbirtiyi aldilar, 6.gun gittim icindeki plastik seyleri aldilar. (isimlerini unuttum ya neydi) Sonra da iste bekleme surecine girdim hala bekliyorum.
 Burnun oturmasi icin 1yil zaman var dedi doctor bey. Daha 3,5ay gecti ama bence baya bir oturmus durumda.  Sonuctan gayet memnunum. Gayet dogal ve hos gorunen bir burnum oldu. Sanki daha da bir genclestim:p Yalniz ameliyat sonrasi yuzumde acayip bir yaglanma oldu, hic krem filan kullanmadim azaliyor yavastan. Sol gozumde de kocaman bir kirmizilik kalmisti ama 20 gun surmedi tamamen gecmesi. Bu iyilesme surecinde surekli deniz suyu spreyi kullandim, bitince de kullanmayi biraktim:p

Benden bu kadar. Olacaksaniz olun iyilesme suresi cok hizli oluyor. ( ilk zamanlardan bahsediyorum) sonrasi zaten zamanla oturacak bir durum. Ilk 2 gunu atlattiniz mi gerisi super hissettiriyor benden soylemesi. Ilk 1ay her dakika fotograf cektirmek istiyorsunuz ama aradan 2ay gecince ameliyat oldugunuzu bile unutuyorsunuz, cekimler azalmaya basliyor:d Evet ilk an hayatimin pismanligini yasadim ama sonrasinda  iyiki oldum dedim. Bundan sonra ameliyat olmak zorunda kalmam insallah.

O hic bir sey hatirlamadigim 3 saatlik sure! Olmek de boyle bir seydi belki. Yoktum, hic bir sey yoktu. Kocaman bir yokluk !


10.06.2015
佳楠/ 深圳