Subat
sonunda gecirmis oldugum rinoplasti ( burun estetigi) deneyimimden bahsetmek
istiyorum. Ustunden tam 3,5ay gecti, her sey yolunda ve istedigim gibi gidiyor.
Ama ben biraz ameliyata kadar olan surecten bahsedeyim de nasil bir manyak
oldugumu daha iyi anlayiverin J
Cin`e
donmeme 10gun kalmis kalmamis. Bir gun dedim ki ya ben ameliyat olmak
istiyorum,bunun icin de en iyi
zaman su an, yaza kadar iyilesirim vs vs
diye dusunurken bir arkadasimin tavsiye ettigi bir kbb profesorune gittim. Adam
muayene etti ve dedi ki “sen nefes
alabiliyo musun burnun bi tarafi kapali”, yok oyle yok boyle bilmem ne bi
kamyon dolusu sey soyledi. Benim nefes almakla kesinlikle bir problemim
yoktu,gayet de guzel nefes aliyordum. Sadece sol tarafta arada bir beliren o
kemik canimi skiyordu hepsi bu. Amac ondan kurtulmakti. Yok burnun biraz dusuk
onu kaldiralim, yok bir kac yila horlamaya baslarsin vs vs . Neyse madem bu
kadar berbat bir durumdayim olayim bari dedimJ orda aldigim karari resmiyete
doktum. 2 gun sonraya ayarlandi her sey, ameliyat olacagim saat filan. Ha bu
arada da “burnunun gorunusu kotu degil ben ne burunlar gordum” filan da demeyi
unutmadi sevgili doktor bey.
Ben gayet
sakinim hic ameliyat olacakmis gibi hissetmiyorum. Gayet yolunda her sey. Kardesim
filan sasiriyor” sana inanamiyorum neden bu kadar sakinsin” filan diye
soyleniyor. Benim umrumda bile degil. Her nedense korku, endise,telas hic bir
sey yok. Ertesi gun 8de hastanede olmam gerekiyor, aksamdan her seyimi
hazirladim; pijama mijama ne gerekebilirse. Annem de olacakti tabi benimle.
Yatmadan once yine ben butun arkadaslarima soyluyorum yarin ameliyat olcam haha
hihihi filan diye. Sonar her nasilsa doktorumun ameliyat ettigi hastalarin
yorumlarini okumaya basladim. Aman tanrim neler neler okudum; beni o an ne
durttu de boyle bir sey yaptim, bilmiyorum. ( doktora gitmeden once yapmam
gerekirdi mutlaka) okudugum 10-12 yorum icinde 3-4 tane olumsuz sonuc gozume
carpti, ameliyat sonrasi hayata kusmus insanlarin dediklerini gordugum an; annemlere
donup; “vazgectim, hastaneye filan
gitmiyoruz ameliyat mameliyat olmuyorum yarin sabah uyuyabiliriz rahatlikla” :D
dedim.Annem cok sevindi cunku anestezi filan almami kesinlikle istemiyor;
ameliyattan sonra ya uyanamazsam korkusu mevcut kendisinde. Sabah uyaninca da doktoru arayip “acil isim
cikti Cin`e gitmem gerekiyor vazgectim” dedim. Gercegi de soylerdim ama ikna
etmeye filan calisir, konu uzar diye hic kalkismadim.
Ertesi gun
kalktik dalga filan geciyorum aaa ben simdi ameliyatta olacaktim, aa soyle aa
boyle derken. Baska bir arkadasimla konusuyorduk, bana bir doktor tavsiye etti.
Bu defa tecrubeli biriydim ve internetten ulasabildigim kadar bilgiye ulastim
doktorla alakali, olumsuz hic bir yorum yoktu. Adam professor filan da degildi
ama gayet iyi isler cikardigi ortadaydi. Hemen randevu alip gittim.Bu arada kbb
degil estetisyendi bu defa. Bence kbb
den ziyade estetisyene ameliyat olmak daha mantikliydi, cunku benim istedigim
sadece goruntuyu duzeltmekti, icinde yapilmasi gereken herhangi bir islem
yoktu. Yani ben oyle dusunuyordum en azindan. Aslinda gerek oldugunu
ameliyattan sonra ogrenmis oldum. Burnumun sagdan soldan alttan ustten her
yerden fotografi cekildi, neler yapilabilir konusuldu. Dogalligini bozmadan, su
halinden daha guzel bir buruna karar verildi. 2 gun sonrasina karar
verildi;ameliyat yeri,saati konusuldu . Bu
doktor icime sinmisti ameliyata girerken herhangi bir soru isareti olmadan
girdim.
Ben yine
laylaylom umursamaz hallerdeyim filan. Ama gercekten ya insan hic mi tedirgin
olmaz umrumda degil. Tuhafti dogrusu ama napayim hic umrumda degildi. Iyi
gececeginden emindim nasil oluyorsa. Hastaneye 4saatlik bir trafigin ardindan
ulasabildik. Trafikte acayip gerilmistim beklemekten. Hastaneye vardigimda beni
gelmeyecek diye iptal filan etmisler sonra hemen 5dk da yaptilar yine girisimi
filan, hemen odaya aldilar, ameliyat kiyafeti filan giydim, hemsire kiz
kalitesiz asetonuyla ojelerimi cikarmaya calisti 2 saat ugrasti. Kan testi
filan darken kendimi sedyede buldum. Ameliyathaneye girdim, hala sakinim filan.
Hemsire kiz; “Uyandiginda burnundan nefes alma sakin, agzindan al tamam mi”dedi.
“Iyi de ya hatirlayamazsam” dedim. “Hatirlatirim ben”dedi “iyi” dedim. Sonra
doktorumcum geldi geyik yaptik biraz,
“seni uyutsunlar ben de cayimi iceyim geliyorum”dedi ve gitti. Beni ameliyat
masasina aldilar, her tarafima bir seyler taktilar, sonra burnuma tuttuklari
narkozla ben gittim obur tarafa.. Hayatla baglantim kesildi. Tam 3saat boyunca
yoktum ben. Bu konuyu sonra cok dusundum tabi o esnada ben nerdeydim,ruhum
nerdeydi filan diye, hic bir sey hatirlamiyordum (iyiki de hatirlamiyordum)
Sonra bir
ses duydum canan hanim canan hanim diyordu. Gozumu araladim yavas yavas
netlesiyordu goruntu. Asiri bir usume, sogukla beraber gozlerimden yaslar
aktigini hissediyordum. Agzimda kocaman bir sey vardi sanki. Sonra kiz elini
agzima soktu bogazimdan kocaman bir boru cikardi, oksurmeye basladim ama
inanilmaz aci cekiyordum. Iste o an hayatimin en buyuk pismanligini yasadim ve
dedim ki kendi kendime “bir daha asla ve asla zorunlu olmadigin surece ameliyat
olmayacaksin, Iyi bok yedin.” Gercekten yasadigim en buyuk pismanligimdi o an.
Odaya
cikardilar, kardeslerimi ve annemi gordum karsimda yukari cikartirlarken. Bir
seyler soyluyorlardi ama anlamiyordum. Annem uzuluyordu galiba.. Hatta
kizkardesim bana bakmaya dayanamadi, ici gecti bayginlik gecirdi. Bu esnada
doktorum geldi “cok iyi gecti” dedi, yaptigi seyleri anlatti diger doktorun
sordugu gibi “nasil nefes aliyordun sen” diye sordu,” burnundan s seklinde
kemik cikardim” dedi. Yapmam gerekenleri anlatti ve gitti. Cok sicakkanli,
seker, ilgili ve basariliydi doktorum dogrusu. Cok asiri tavsiye ediyorum varsa
boyle bir gereksiniminiz.( DR ERHAN ERYILMAZ)
Gozumden
gelen yasa hakim olamiyordum, akiyordu. Bogazim o soktuklari sey yuzunden
tahris olmustu ( o boruyla nefes aliyormusum ameliyat esnasinda filan ) Agzim
kuruyordu surekli. O aksam agzimi bile acamadim zorla sivi seyler ictim, cenemi
bile oynatamiyordum. Surekli burnumdan kan geliyordu, surekli pansuman
yapiyorlardi. Hemsirler ara ara gelip tansiyon olcup, serumumu kontrol
ediyorlardi. Sabaha kadar serum yedim, pek uyuyamadim. Annem surekli
yanimdaydi, ufacik bir seyde anne diyordum, canim benimmmm. Gece yarisini biraz gecmisti kizlar geldi yine
beni ayaga kaldirmaya calistilar; yurumem gerekiyormus bir kac adim. Ama ne
mumkun. Denedim oturdum once, sonra kalkmaya yeltenirken kusmak istedim, basim
dondu, soguk soguk terler dokmeye basladim ve “hayir dedim ben uzanmak
istiyorum yarin yururum. “ Cok kotu hissetmistim o an. Bu arada o gece sabaha
kadar buz torbasi kondu yuzume.
Ertesi gun
daha rahat gecti benim icin ama buz tedavisine 3gun boyunca devam etmem
gerekiyordu. Yuzumde surekli bir buz torbasiylaydim 3gun araliksiz olarak. Cok
fena sisti, cok fena morardi ama buz rahatlatiyordu. Eve gectim, daha rahat
yemek yiyebiliyordum artik, ama morluklar ve siskinlikler hala vardi tabiki.
4.gun gittim burnumun ustundeki zimbirtiyi aldilar, 6.gun gittim icindeki
plastik seyleri aldilar. (isimlerini unuttum ya neydi) Sonra da iste bekleme
surecine girdim hala bekliyorum.
Burnun oturmasi icin 1yil zaman var dedi
doctor bey. Daha 3,5ay gecti ama bence baya bir oturmus durumda. Sonuctan gayet memnunum. Gayet dogal ve hos
gorunen bir burnum oldu. Sanki daha da bir genclestim:p Yalniz ameliyat sonrasi
yuzumde acayip bir yaglanma oldu, hic krem filan kullanmadim azaliyor yavastan.
Sol gozumde de kocaman bir kirmizilik kalmisti ama 20 gun surmedi tamamen
gecmesi. Bu iyilesme surecinde surekli deniz suyu spreyi kullandim, bitince de
kullanmayi biraktim:p
Benden bu
kadar. Olacaksaniz olun iyilesme suresi cok hizli oluyor. ( ilk zamanlardan
bahsediyorum) sonrasi zaten zamanla oturacak bir durum. Ilk 2 gunu atlattiniz
mi gerisi super hissettiriyor benden soylemesi. Ilk 1ay her dakika fotograf
cektirmek istiyorsunuz ama aradan 2ay gecince ameliyat oldugunuzu bile
unutuyorsunuz, cekimler azalmaya basliyor:d Evet ilk an hayatimin pismanligini
yasadim ama sonrasinda iyiki oldum
dedim. Bundan sonra ameliyat olmak zorunda kalmam insallah.
O hic bir
sey hatirlamadigim 3 saatlik sure! Olmek de boyle bir seydi belki. Yoktum, hic
bir sey yoktu. Kocaman bir yokluk !
10.06.2015
佳楠/ 深圳